Mediteren hoe doe je dat?

Toen ik de eerste keer met Zenmeditatie in aanmerking kwam had ik zoiets “is dit wel voor mij”.?  Zelf ben ik nogal een kwebbel en in nu moest ik stil zijn. Ik werd hartelijk ontvangen en kreeg een rondleiding van wat de regels waren. Het begon al bij de deur. Je schoenen uittrekken, bij binnenkomst was iedereen rustig, fluisterde en zaten aan een thee zich voor te bereiden. Dit alles nog in een zaaltje voor we de meditatiezaal ingingen.

Wilde je de zaal betreden stapte je over de drempel, voeten bij elkaar, armen zijwaarts omhoog en de handen landen tegen elkaar voor je borst en je maakt een diepe buiging. Respect.
Met de handen voor de borst loop je rustig naar een plekje waar jij wilt zitten en/of vrij is. Want er zijn ook mensen die het prettig vinden om een vaste plek te hebben.
Voor je mat aangekomen draai je naar het midden, maakt nog een keer een Gasho (buiging) en gaat zitten. Dit kan op een kussen met de benen in lotus, dat kan op een kussen met de benen aan weerzijde, of een krukje waar de benen onderdoor gaan, of een rechte stoel. Daar waar jij je prettig op voelt en belangrijk rechtop kan zitten. Want houding is een belangrijk aspect. Daarbij breng je de handen in je schoot, in een kommetje links over rechts handpalmen omhoog en de duimen tegen elkaar, de ogen geloken of gesloten, wat jij prettig vindt.

Zodra iedereen binnen was en zat voelde je de stilte over je heen landen. De Zen begeleider die voorzit, slaat op een klankschaal en dan mag je nog een keer verzitten maar bij de 2e klank gaat toch echt de zittijd van 20 minuten in. Na deze sessie gaat opnieuw de klankschaal. Je handen komen bij elkaar, je maakt een Gasho en vervolgens loop je een Kihnin.

Deze Kihnin (rondjes lopen) is er om je bloedtoevoer in je benen weer op gang te brengen. Je blijft eigenlijk lopend door mediteren. Met de handen voor je borst, linkervuist tegen je borst, rechterhand er overheen, je schouders ontspannen en zo loop je in diepe concentratie een paar rondjes. In de voetstappen van je voorste buurman/buurvrouw.

 

Na 10 minuten langzaam en snel lopen stop je bij het slaan van de stokjes voor je mat en ga je weer op je plek zitten. Ook nu weer 20 minuten, geheel in stilte. En die stilte valt natuurlijk niet mee. Je denkt aan alles wat je nog moet doen. Of wat je bezighoudt. Niets mis mee maar het is hier de bedoeling om je gedachte op te merken maar er niets mee te doen. Als een wolk die langs de hemel schuift.

De eerste keer dacht ik ja ja ja als een wolk die langs de hemel schuift. Tot men mij er opmerkzaam op maakte dat je ook gewoon kunt tellen. Van 1 tot 10 en dat steeds blijven herhalen. Met aandacht en dan merk je inderdaad dat je boodschappenlijst naar de achtergrond verdwijnt. Dat je rustig in ademt en rustig uit ademt via de neus. Diep in de buik. Alsof alles vanzelf gaat.

Nu na 15 jaar Zen ben ik blij het ooit gestart te zijn. Wel met de kanttekening dat ik er een jaar tussenuit moest. Want het is wel iets waar je voor open moet staan, moet loslaten, accepteren.
Hard aan jezelf werken, dingen tegenkomen die je niet wilt, stilte ook zat zijn de bekende onrust.
Na dat jaar van stoppen heb ik het weer opgepakt en het heeft mij veel gebracht. Want Zenmeditatie kan in een groep, dat geeft meer energie, je voelt je gedragen, stilte mag en wordt ook met respect naar elkaar uitgevoerd. Geen oordelen, veroordelen, beoordelen. Gewoon doen.

Zenmeditatie komt oorspronkelijk uit Japan. En regelmatig komt er dan ook een Japanse Zenmeester Hozumi Roshi naar Nederland waar ik trouw naar toe ga. De man ziet er uit als een echte Boeddha, geeft het gevoel je te kennen, of door je heen te kunnen kijken. Nu kom ga ik niet om hem, maar zijn manier van kennis overdragen geeft mij zoveel inspiratie en rust dat Zen
meditatie je ook in het dagelijkse leven kan helpen.

Zo ook nu in mijn proces van ziek zijn heb ik veel aan de meditatie gehad. Hoewel ik niet iedere dag op mijn matje zit, is het ook meditatie door de dingen die je doet in je dagelijkse leven. Met aandacht eten, boodschappen, luisteren. Bij onrust ademhaling toepassen zoals je het in de meditatie of Yoga zou beoefenen. Dat geeft rust in je hoofd. Anders naar dingen kijken, ze benaderen. In mijn blog Zen en de coldcap heb ik al aangegeven hoe hiermee om te kunnen gaan.

Mocht je ooit de meditatie toepassen, zoek een groep die bij jou past. Want er zijn zoveel manieren om te mediteren. Een ervan is dus Zen. Probeer het een paar keer voordat je stopt. Geef het een kans, want je gaat niet over een nacht ijs. En als je je ritme hebt gevonden pas het toe in alles wat je doet. Je merkt dat je milder wordt en de wereld ondanks alle ellende ook iets anders benaderd.

Mocht ik je idee’s gegeven hebben, wees vrij om te vragen of als je eens een proefmeditatie wilt volgen ga eens naar de website www. zendojaku.nl. Een groep in Driebergen die op dinsdagavond zitavonden heeft.

Gasho.