Wanneer je word geveld door de griep is het een goede motivator om weer eens aan het kleuren te slaan. Uit je wattenhoofd naar gewoon lijntjes volgen en bedenken wat voor een kleuren er nu weer zullen worden ingekleurd.
Na een week van lamlendigheid ben ik vandaag maar weer eens aan het kleuren geslagen. Op de een of andere manier lukt het niet altijd om die rust te vinden. Zitten en doen. Inmiddels heb ik drie boeken mogen ontvangen en ben ik al 4 jaar bezig ze te vullen. Toch mag het resultaat er wezen al zeg ik het zelf.
Door naar de tekeningen en kleuren te kijken is het opmerkend dat ik mijn betrap op ‘echt’ kleuren of het toch willen afraffelen. Wanneer de kleuren goed gekozen zijn en precies tussen de lijnen, ben ik met aandacht bezig geweest. Wanneer de kleuren zo zo zijn, en wat buiten de lijnen is het meer doen dan er met je geest bijzijn. Grappig om dat van jezelf te ontdekken.
Nu ik zo bezig ben geeft het ook rust. Je hoeft nergens over na te denken. Ondertussen luisterend naar een muziekje van de nieuwe Body Balance moet het toch zeker gaan lukken. Gewoon geen gedachtes hebben en je hand het werk laten doen. Het kan verrassend rust en kracht geven.
Uit alle drie de boeken heb ik wel wat gekleurd. Met stift met potlood, en het is allemaal even mooi. De boeken raken hierdoor niet gelijk vol en blijven uitdagend door het te wisselen. Even een moment in jezelf en niks te hoeven. Bevrijdend is het juiste woord waar ik naar op zoek was. Met recht een wonderlijke wereld wat je al niet met kleur kan doen.