Vandaag is het 75 jaar geleden dat Nederland werd bevrijd van de Duitsers. Bevrijd van de oorlog, vernietigen, doden, honger en nog zoveel meer. Vandaag vier ik dat Nederlanders bevrijd werden en dat zoiets nooit meer mag gebeuren.
Hoe dankbaar mag ik dan zijn dat ik een heerlijke tompouce van de vrijheid mag ontvangen als vrijwilliger. Het maakt mij klein en nederig.
Wetende dat deze tompouce in de huidige tijd een bijzonder geschenk is.
Ik heb de oorlog niet meegemaakt maar wel de belemmering van vrijheid die vandaag geldt door het dodelijk virus: corona.
Vrijheid is een kwetsbaar goed en één waarvan ik die moet koesteren. Zeker nu er heden ten dage ook landen zijn die die vrijheid helemaal niet kennen. In Nederland is er vrijheid van meningsuiting, kan ik gaan en staan waar ik wil, staat ons land open voor vluchtelingen, is er vrije pers, kan ik doen, zeggen, bouwen wat we maar willen. Toch voelt Nederland zich in deze zware tijden beroofd van hun vrijheid, juist nu het zo noodzakelijk is. Ik ben dankbaar dat er geen Lockdown is en ben er mij van bewust dat er landen zijn waar mensen helemaal niet naar buiten kunnen, hetzij door de kogels en echte oorlog. Ik mag mij daar zo af en toe best van bewust zijn. Want die landen zijn dichterbij dan ik dacht.
De afgelopen weken zit ik door de Corona zoveel mogelijk binnen en ga naar buiten als het noodzakelijk is, loop om de mensen heen en maak ruimte, ontsmet zoveel mogelijk en doe mijn best alle adviezen te volgen. Deze periode geeft ook mij enige onrust, meer om vooral zelf niet besmet te raken. Maar ook de kans eens weer even terug te gaan naar de basis. Wat heb ik nodig, waar kan ik afstand van doen, hoe doe ik dingen anders en vooral hoe pak ik straks de draad weer op.
Ik geniet van mijn vrijheid en ben mij er ook van bewust. Niet alleen mijn huis en tuin te ontdoen van dingen die ik niet nodig heb, maar ook de gedachtes in mijn hoofd. Hoe fijn is het om even helemaal niks te hoeven, op wat enkele opdrachten na. Om weer te leren te waarderen wat vrijheid is. Dat ik nu even kan doen wat ik belangrijk vind. Fietsen naar mooie plekken, stoeltje in de zon, genieten van de vogels, bijen en planten in de tuin, dingen waar ik nooit tijd voor had of voor nam. Niet omdat het moet, maar omdat het nu kan. Zelfbewust worden van hoe ik in het leven sta. Spelletjes oppakken en anderen helpen, zonder dat daar iets tegenover staat. Materialen gratis wegdoen gewoon omdat er overvloed is en de ander te helpen die het kan gebruiken. Klusjes te doen waar ik heel lang geen tijd voor had of het gewoon teveel was. Iedere dag opstaan en wetende dat ik mijn eigen dag kan indelen. Hierdoor weer inspiratie op doe.
De vrijheid te gaan en te staan waar ik wil en dingen te doen wanneer ik maar wil.
Vrijheid;
Koester het,
Vier het en vooral geef het door.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend!
annegjeszenenyoga.com 