Inmiddels geef ik een aantal Yoga4Parkinson lessen in de week. Zowel bij de mensen thuis als in een groepsles. Dit doe ik op de mat of op een stoel, waarbij dit afhangt van de klachten die men heeft. Sommigen mensen willen wel naar de vloer, maar worden zo belemmerd dat het met een stoel ook prima gaat. Ik mag wel zeggen: Ik heb toch het mooiste beroep dat je kunt bedenken, vooral dankbaar wat je kan bereiken. Hoe heerlijk is het, te horen dat er mensen zijn, die na vier keer een les gevolgd te hebben, inmiddels verschil voelen. Dat ze meer bewegingsvrijheid hebben of gewoon wat meer ontspannen. Belangrijk is ook, dat ze mogen zijn met welke klachten ze ook hebben. Immers gaat het mij om iedereen weer een goed gevoel en eigenwaarde te geven. Persoonlijke aandacht en moment voor twee kan daar veel aan toevoegen.
Wanneer de mensen je vertrouwen krijg je er zoveel voor terug. Dan begrijp je beter wat hen bezig houdt en dat je moet leven met de dag. Geniet dan ook van ieder moment, want het kan zomaar voorbij zijn. Iets wat we maar al te snel vergeten.
Daarom zeg ik aan hen dan ook:
annegjeszenenyoga.com 