Omdat mijn werk zo varierend is en vooral niet alledaags ben ik veel onderweg. Mijn lessen zijn op locatie en dat kan of bij de mensen thuis of andere plekken. Zit het reizen in mijn bloed zou je zeggen, nou nee dat weer niet. Het kan soms ook heel belastend zijn. Haasten van de ene afspraak naar de andere. Maar het feit dat ik zulke mooie groepen heb, geeft mij energie om te reizen. Soms voel ik mij net als dit kikkertje een spring in het veld.
Zes dagen in de week ga ik met mijn tas, of zware reiskoffer met matten en plaids, onderweg naar diegene die het nodig hebben. Laatst vroeg een yogi: Hoe vaak geef je nu les? Toen ik vertelde zes dagen per week waarvan alles op locatie of bij de mensen thuis, opperde zij:
Dan ben je dus een reizende yoga juf!
Zo had ik mijzelf nog niet gezien maar het bij het overdenken, moest ik er wel om lachen. Ja zei ik, zo zou je mij ook kunnen noemen. Ik ben inderdaad veel onderweg. Maar wel met veel plezier, zolang het allemaal maar in Zeist blijft. Na een jaar reizen buiten de regio is mij dat lichamelijk te zwaar geworden. Het is niet alleen het reizen maar ook de voorbereiding, je spullen klaar zetten, en nog even samenzijn. Graag had ik deze les behouden, maar mijn eigen gezondheid vind ik ook heel wat waard. Dus zal ik binnenkort afscheid nemen van deze groep.
Reizen betekent ook dat je veel mensen ontmoet. Vele mooie groepen heb ik mogen opbouwen. “Daar is ze weer met haar koffertje”, Met alle magische materialen. Een tas voor op de fiets, een koffer voor matten en plaids, een tas voor de sportschool, een tas voor makkelijk te dragen. Dat zijn heel wat tassen met de benodigde materialen. Banden, kniepads, massagehand, matten, plaids, tingsha, muziek, blokken. Oftewel een tas met verrassiingen en ieder wat wils. “Tenslotte is yoga voor iedereen.”
Deze spring in het veld, kikkertjes, geven een mooi beeld van wat ik graag doe.
annegjeszenenyoga.com 